Ooit gehoord van lichaamsbewustzijn? Van de taal die je lichaam spreekt? Weet je ook welke taal dat is? En dat die taal onverstaanbaar is voor je brein omdat ze niets met woorden en begrippen te maken heeft, maar alles met gevoel?
Als jouw antwoord op deze vragen nee is, lees dan vooral verder. Want als je last hebt van stress en angsten, dan zitten die niet in je hoofd. Nee, ze zitten in je lichaam. En dat is dan ook de plek waar je eerst aan de slag moet gaan om je beter te kunnen voelen. Redeneren over emoties heeft echt geen enkele zin.
De psycholoog voor het hoofd, de osteopaat voor het lijf?
Ik hoor dezelfde verhalen telkens weer opnieuw wanneer cliënten voor het eerst bij me komen. Het is trouwens ook mijn eigen verhaal. De geschiedenis van tientallen jaren zoeken.
In de eerste plaats hebben deze mensen het over angsten en stress. Vaak gaan ze daar al een hele tijd voor naar een psycholoog, maar dat lijkt niet te helpen.
Tegelijk spreken ze over schouder- en nekpijn en soms een hoofd dat de helft van de week op springen staat. Vaak komen daar verwarde darmen bij, rusteloze benen of een heup die niet meer mee wil.
Voor deze symptomen gaan ze dan naar de osteopaat, de kinesist of de fysiotherapeut.
In feite zoeken ze dus al jaren hulp op twee fronten. De psycholoog voor het hoofd, de osteopaat voor het lijf.
Maar in realiteit zijn er helemaal geen twee fronten. Want alle last die ze ervaren is tot één oorzaak terug te brengen:
Ze zijn uit balans.
Beter gezegd: hun autonome zenuwstelsel is uit balans. En dat heeft hen in een vicieuze cirkel gebracht.
Lichaamsbewustzijn als de sleutel tot balans
Niemand houdt van pijn. Of toch bijna niemand. Het Italiaanse koppel dat ik in Peru leerde kennen en dat openlijk over hun voorkeur voor SM sprak, laat ik voor het gemak dus even buiten beschouwing.
Vaak negeren we de pijn zo lang als dat lukt. We hebben namelijk betere dingen te doen dan stil te staan bij die nek die nauwelijks nog naar links kan draaien en die maag die een dosis zuur in je slokdarm spuit na elke maaltijd. We hebben werk te doen, we moeten presteren, en dus gaan we maar gewoon door.
Totdat de pijn of de spanningen niet meer te negeren vallen, tot ze ons echt gaan beperken. Op dat moment ervaren we weerstand. We gaan de symptomen met alle middelen te lijf, alsof het om een vervelend beest gaat dat onschadelijk gemaakt moet worden. We nemen pijnstillers of spierontspanners en gaan alweer … wel ja, gewoon door.
Om na een tijd te moeten ervaren dat niets meer helpt, dat ons lichaam niet meer doet wat onze geest wil en dat er voortdurend een mist hangt in ons hoofd. We worden angstig, freaken door de stress en kunnen niet meer slapen. Alles lijkt super lastig, de wereld voelt aan als door en door slecht en we ervaren ons lijf als een toren die op instorten staat.
We zitten in een vicieuze cirkel. En in een neerwaartse spiraal. Misschien belanden we zelfs ronduit in een burn-out.
Vaak ervaren we ons lichaam in die fase als een vijand, als een onveilige omgeving die we het liefst helemaal niet meer zouden betreden. We dissociëren, maken er ons van los.
Maar natuurlijk kunnen we ons niet echt losmaken van dat lichaam. Het is ons huis.
En alles wordt nog maar eens erger. Ons lichaam dat eerst fluisterde, daarna begon te roepen en uiteindelijk schreeuwde, gaat helemaal in staking of het geeft een laatste wanhopige gil.
We hebben geen idee meer wat we moeten doen. We ervaren geen enkel moment meer van rust.
Het schreeuwende kind in jou
Heb je ooit een klein kind genegeerd dat om jouw aandacht vroeg? Heb je het ooit van je af geduwd omdat je het niet wilde horen?
Dan weet je dat het kind wat luider is gaan roepen. Het wilde jou namelijk iets vertellen en je luisterde niet.
Net hetzelfde geldt voor ons lichaam. Wanneer dat lichaam ons iets wil vertellen, dan kunnen we het niet ongestraft negeren of van ons af duwen omdat het ongelegen komt. We moeten luisteren, aandacht schenken aan wat het ons wil vertellen en er een antwoord op geven. Pas als het lichaam zich gehoord voelt, zal het bedaren. Pas wanneer het weet dat de boodschap aankomt, zal het tot rust kunnen komen. Vanaf dan kan de genezing starten.
En hoe doe je dat dan, dat lichaamsbewustzijn ontwikkelen?
Er zijn meerdere technieken en therapieën die vertrekken vanuit het lichaamsbewustzijn, maar ze hebben allemaal twee dingen gemeen:
- Ze brengen het autonome zenuwstelsel tot rust.
- En je moet gaan voelen.
Want de taal die ons lichaam spreekt, heeft niets te maken met redeneren en analyseren. Het lichaam begrijpt geen Nederlands, Engels of Swahilli. Het spreekt met gevoel, met signalen van pijn, van warmte of koude, van hartkloppingen, snel en oppervlakkig gaan ademen, van tintelingen of spanning.
En dus moeten we in de eerste plaats gaan voelen. Stil staan bij wat is, op een mindfulle manier. We moeten observeren zonder te oordelen, zonder er iets aan te willen veranderen, zonder ervan weg te willen vluchten. Gewoon erbij blijven en luisteren naar wat dat lichaam vertelt. Mindfulness is hier the key.
Wanneer je dan gaat luisteren, krijg je dus een verhaal. Dat kan een verhaal zijn van grenzen waar je overheen bent gegaan, van een gebrek aan respect, van niet rusten wanneer dat nodig was. Heel vaak zal jouw lichaam een verhaal vertellen van onverwerkte emoties die zich vastgezet hebben, van trauma en van hulpeloosheid.
En we luisteren, vertellen aan ons lichaam dat het niet alleen is, dat we erbij zijn, helemaal, en dat we zullen samenwerken om tot een oplossing te komen.
Pas dan, wanneer we bereid zijn om stil te staan bij wat is met onze volledige aandacht, kunnen we een stap verder zetten. Dan kunnen we technieken gaan toepassen die ons helpen om verder te ontspannen. Om het autonome zenuwstelsel te ontspannen dus. Dan kunnen we aan de slag gaan met yogatherapie en andere lichaamsgerichte therapie, met mindfulness, visualisaties, chanten, mediteren en met onze ademhaling natuurlijk.
Maar daarover vertel ik meer in mijn deze blog.
Leg al die zelfhulpboeken dus maar snel aan de kant. De boeken die vertellen over positief denken en die jou zeggen dat je alles kunt zolang je het maar wilt. Ze geven jou een gevoel van falen en wat ze vertellen is niet waar. Je geest kan alleen volop functioneren wanneer je lichaam tot rust is gekomen. Wist je trouwens dat de meeste zelfhulpgoeroes bedriegers zijn? Dat ze hun volgers soms ronduit leegzuigen op alle mogelijke manieren?
Luister maar even naar de laatste aflevering van mijn podcast. Ik doe het daar helemaal uit de doeken. Wedden dat ook jij bijna omvalt van wat je hoort?
En als ook jij kampt met stress, angsten of burn-out, als je tegelijk last hebt van spanningen en pijn en een ontregeld lichaam, volg dan mijn training ZEN, waarin ik samen met jou grondig aan de slag ga om lichaam en geest tot rust te brengen en de balans te herstellen.
Vraag ondertussen ook mijn gratis e-book aan, waarin ik vertel wat de Shipibo-indianen me hebben geleerd over gezondheid toen ik een maand bij hen verbleef in het Amazonewoud. Van deze mensen, die in nauw contact leven met hun lichaam en met de natuur, kunnen we allemaal heel veel leren.
0 reacties
Trackbacks/Pingbacks