Heeft iemand jou diep gekwetst met zijn woorden? Of ben je verontwaardigd, ja, zelfs razend, omdat die ene vriend die je helemaal vertrouwde jou een mes in de rug heeft gestoken?
En blijf je maar boos op die persoon? Vind je dat hij het niet verdient vergeven te worden en dat je dat dus zeker niet hoeft te doen? Dat hij zelfs ronduit toxisch is?
Dan denk je misschien toch beter eens na over de volgende vraag:
Wie heeft echt last van jouw wrok, van de negatieve gevoelens die in jou leven?
Alleen jij zelf toch?
Want wat jij voelt, dat voelt die ander niet. Zelf gaat hij verder met zijn leven, geniet hij misschien wel zorgeloos van vele mooie dingen. Terwijl jij met dat gif blijft zitten in je hoofd, die boosheid waarvan je vindt dat hij het verdient, maar die jou tegelijk belet om ook van mooie dingen te genieten.
Vergeven brengt vooral jezelf rust
Misschien heb je het gevoel dat je de ander straft door hem niet te vergeven. Het is zijn verdiende loon.
Maar niets is minder waar. De enige die je straft, dat ben je zelf.
Wrok koesteren en boos blijven op iemand, of die persoon zelfs ronduit haten, beperkt namelijk alleen maar jouw eigen geluk en ontneemt alleen jou je innerlijke rust. Net daarom is het zo belangrijk om de ander te vergeven. Pas wanneer je dat hebt gedaan, bevrijd je je geest van het gif dat erin is blijven hangen. Pas dan kun ook jij weer verder zonder die last.
En wat als ik de ander niet kan vergeven? Als zijn misstap te veel pijn doet?
Makkelijker gezegd dan gedaan, denk je misschien. Iemand vergeven die mij zoveel pijn heeft gedaan, wil zeggen dat ik er de spons over veeg. Maar daarvoor is de pijn te groot. De wonde zit te diep. En dus lukt het me gewoonweg niet.
Als dat de gedachte is die bij je opkomt, dan kan compassie jou helpen.
Bij compassie zie je de ander als een wezen dat ook lijden kent, een menselijk wezen dat net als jij streeft naar geluk, dat ook goed wil doen, maar daar niet altijd in slaagt.
Ook jij maakt fouten. Ook jij hebt ongetwijfeld ooit anderen pijn gedaan, bewust of onbewust. En in deze menselijkheid zijn we allemaal met elkaar verbonden.
Probeer jou dus even in te leven in de persoon die jou gekwetst heeft. Focus niet op de verschillen tussen jezelf en de ander, maar op wat jullie verbindt, op wat elk mens met de ander gemeenschappelijk heeft. Deze oefening kan erg helend en bevrijdend werken.
En zo ga je verder met minder negativiteit in je hart, bevrijd van een last waar alleen jij je zelf van kon bevrijden.
Wil je graag leren hoe je los moet laten? Hoe je meester wordt over je gedachten? Bekijk dan hier hoe ik jou kan helpen.
Ik help jou heel graag op deze weg.
0 reacties