Zorgt een meditatieretreat voor echte transformatie? Met andere woorden, kan het je leven voor altijd veranderen?
Ja, dat kan het doen.
Als je maar enkele regels in acht neemt.
Welke dat zijn, dat vertel ik jou zo meteen. In deze blog vertel ik jou namelijk hoe een retreat mijn leven grondig transformeerde en hoe ook jij dat kunt bereiken. Als je er maar de juiste inspanningen voor doet.
Hoe ik per ongeluk in Zuid-Frankrijk belandde
Begin dit jaar volgde ik een retreat in Zuid-Frankrijk. Ik had daarbij bewust niet gekozen voor een weekje ontspanning in een luxueus wellnessresort met zwembad, met geleide wandelingen en nu en dan wat yoga tussendoor, zoals dat in vele retreats wel het geval is, maar ik koos voor een intens taoïstisch retreat waarbij ik elke dag acht tot negen uur zou mediteren, aangevuld met qigong en ademhalingsoefeningen.
Dat ik net op die plek belandde en dat ik uitgerekend voor een taoïstisch retreat koos, was eigenlijk puur toeval. Ik was in oktober namelijk al op retreat vertrokken naar het Tibetaans boeddhistisch centrum in Hoei. Na een jaar vol stress en tegenslagen kwam ik er met een totaal uitgeput lichaam toe voor wat een volledige week in de diepte moest worden. Maar op dag één al gleed ik uit in de modder, brak mijn pols op 8 plaatsen en belandde in het ziekenhuis, waar ik meteen geopereerd werd.
Er volgden maanden van intense pijn, van revalidatie en frustratie.
Het verlangen naar herstel werd er alleen maar groter door. En dus hernam ik mijn zoektocht naar een waardevol retreat. Ik wilde een reis maken naar die plek diep binnenin mezelf, daar waar de rust altijd aanwezig is, de rust die we vaak niet meer vinden.
Taoïsme, stilte en tranen
Ik belandde in een oud huis aan de voet van de Pyreneeën en maakte er kennis met de mahamudra-meditatie, die ik nog nooit had gedaan, met de longevity breathing en met qigong, een vorm van meditatie in beweging uit de Chinese traditie. Er was geen enkel spoor van luxe. Wél stilte. En heel veel tijd met mezelf.
Zo’n retreat van 9 dagen waarin je niet mag praten klinkt voor velen als ondoenbaar. Maar ik zag het anders. Niet mógen praten betekende ook het niet moéten doen. En dat voelde als een bevrijding. Eindelijk kon ik gewoon zijn. Er was alleen ik, mijn adem, mijn lichaam… en mijn rugzak die vele jaren van verdriet droeg.
Al tijdens de eerste meditaties gebeurde het. Het verdriet spoot eruit, alsof een vulkaan diep in mijn buik tot een uitbarsting was gekomen. Elk uur van elke meditatie zat ik onophoudelijk te huilen.
Waarom ik precies huilde, kon ik niet zeggen. Maar ik begreep dat dit geen belang had, dat het om verdriet ging dat zich diep in mij had genesteld en dat zich nu een weg naar buiten zocht.
Door het verbod op praten was er niemand die me troostte, er was geen gesprek. Er was alleen de stilte, mijn verdriet en ikzelf. En dat was eigenlijk heel goed. Want sommige dingen moeten simpelweg doorvoeld worden, niet uitgelegd of geanalyseerd.
En toen stortte mijn lichaam in
Na die emotionele golf, kwam de fysieke crash. Maandenlang had mijn lichaam op pure adrenaline gefunctioneerd. En nu er rust was, viel het als een kaartenhuisje in elkaar. Elke energie was verdwenen. De trap naar mijn kamer oplopen leek een olympische uitdaging en alles in mij riep ‘stop’. En dus stopte ik. Ik rustte. Aanvaardde wat was. Liet los. Want wat je niet toelaat, kan ook niet helen.
Na het verdriet, de stress.
En toen kwam dag vier.
De huilbuien bleven weg, maar tijdens de meditaties kreeg ik een onhoudbare drang om iets te doen. Blijven zitten leek onmogelijk. Ik moest weg uit de ruimte, ik moest bewegen, mezelf nuttig maken, ik mocht vooral niet zitten en “niets doen”.
De spanning kwam tot een hoogtepunt. Ik hield het niet meer uit. Maar net op het moment waarop ik dacht gek te worden als ik nog één seconde bleef zitten, kantelde er iets. Mijn hele lichaam begon te trillen. Eerst waren de trillingen nog subtiel, maar al snel leken ze eerder spastisch. Mijn spieren trokken samen en lieten weer los, mijn nek schokte, mijn hoofd sloeg heen en weer. Ik begreep dat mijn zenuwstelsel losliet wat het jarenlang had vastgehouden. Volgens de polyvagaaltheorie is dat precies wat ons systeem nodig heeft om te resetten na chronische stress. En dus was ik vooral dankbaar en liet ik het gebeuren.
Terug thuis
Na negen dagen keerde ik terug naar huis. Doodmoe, maar vooral blij om al wat er was gebeurd. Het retreat had meer met me gedaan dan ik ooit had durven dromen.
Maar ik besefte heel goed dat de echte uitdaging pas toen begon. Want hoe zorg je ervoor dat de effecten van zo’n retreat niet meteen weer verdampen?
Door te blijven oefenen natuurlijk. En dat deed ik dus. Elke dag. Ik mediteerde nog meer en vooral nog beter dan ik al voor het retreat deed en sindsdien doe ik elke dag ook drie kwartier qigong. Daardoor neemt de energie toe, voel ik dat de veranderingen blijven.
Mijn belangrijkste inzichten voor jou als je ook op retreat wilt gaan
Tip 1: Wees kieskeurig bij het selecteren van een retreat
Als je vooral even wilt ontspannen, is een luxe wellnessweekje prima. Maar de effecten zijn snel verdwenen eens je terug thuis komt.
Wil je echt transformeren? Zoek dan een retreat dat focust op intensieve oefening, op urenlange meditatie, ademwerk en stilte. Geen surflessen of shoppinguitstapjes, maar diepe innerlijke processen.
Het zal confronterend worden, en lastig. Maar alleen zo doorbreek je je oude patronen.
Tip 2: Blijf oefenen na het retreat
Een meditatieretreat is geen wondermiddel dat alles voor altijd oplost. Zie het als een startschot. Wat je leert, moet je blijven doen. Anders ben je binnen de kortste keren terug bij af. Net zoals je conditie achteruitgaat als je stopt met sporten, verslapt ook je geest als je stopt met oefenen.
Tip 3: Maak ook echt de keuzes in je leven die je moet maken
Na zo’n retreat terugkeren naar je oude leven, zonder iets te veranderen, heeft geen zin. Stel een plan op. Gebruik de inzichten die je hebt verkregen. Kijk waar je kunt snoeien in overbodige verplichtingen, in sociale media, in energievreters. Maak ruimte. Voor jezelf. Voor je praktijk. Voor rust.
Tip 4: Zoek begeleiding
Je hoeft dit niet alleen te doen. Zoek een goede meditatieleraar die jou begeleidt bij het opbouwen van je meditatieroutine, die jou helpt als je vastloopt. Ik wil die leraar heel graag voor je zijn.
Wat als je niet wilt of kunt op retreat gaan?
Ook dan kun je aan de slag.
Maak een afspraak met mij via eveline@flowwithlife.be als je in de buurt van Wevelgem woont. Als ervaren mindfulnesstrainer, meditatieleraar en ademtherapeut kan ik jou stap voor stap in het proces begeleiden en help ik jou met alle obstakels waarop je botst.
Woon je te ver van me af of doe je het liever op eigen houtje?
Start dan met een goed opgebouwd programma, zoals mijn Focus Challenge, een e-mailcursus van 40 dagen waarin ik je stap voor stap leer mediteren. Voor 72 euro, minder dan één sessie bij een meditatieleraar, krijg je het hele pakket, met video, audio en meer.
Of misschien wil je wel all-in gaan? Dan is er mijn online programma ZEN, waarin je naast meditatie en mindfulness ook aan je ademhaling gaat werken en nog zoveel andere tools krijgt om een leven op te bouwen dat niet langer overheerst wordt door stress en angst.
Tot slot
Een meditatieretreat kan je leven veranderen. Maar alleen als je de juiste keuze maakt, als je bereid bent om te voelen wat daarbinnen allemaal aanwezig is en los te laten. En als je er daarna voor kiest om verder te gaan op dat pad. Elke dag opnieuw.
Dat is waar de echte transformatie begint.
Misschien luister je graag even naar de iets langere versie in mijn podcast? Dat kan in deze 2 afleveringen:
#54 Kan een meditatieretreat je leven voor altijd veranderen? – deel 1
#55 Kan een meditatieretreat je leven voor altijd veranderen? – deel 2
0 reacties