Wat is buikgevoel? En wat doe je ermee?

Je kent het gevoel ongetwijfeld: je gaat een zaal binnen en in iets in jou zegt je dat je er zo snel mogelijk weg moet. Je probeert te begrijpen waarom je die drang ervaart en je bevraagt jezelf, maar je hebt geen idee. En dus doe je maar een poging om dat nare gevoel te negeren, het weg te duwen zodat je ruimte krijgt voor wat is. Maar hoe hard je ook probeert, het gevoel gaat niet weg. Iets binnenin jou roept zelfs steeds luider. Je hebt een buikgevoel.

Wat gebeurt er eigenlijk bij zo’n buikgevoel?

Buikgevoel is bij de ene mens sterker ontwikkeld dan bij de andere, maar als kind hadden we het allemaal. Die stem die jou bijvoorbeeld vertelt dat je ergens van weg moet, is je intuïtie. Misschien klinkt dat vaag, maar meer concreet gaat het over de stem van je tweede brein. Niet van het brein in je hoofd dus, waarmee je je wel meteen begon af te vragen waarom je eigenlijk weg moest van die plek. Wel van het brein in je darmen. Want ja, ook in onze darmen zit een netwerk van neuronen, net als in ons hoofd. En dat netwerk maakt voortdurend connectie met de hersenen in ons hoofd.

Alleen: het reageert veel sneller.

In deze blog vertel ik trouwens meer over die ongewenste clutter in je hoofd.

Waarom voelen we eerst ons buikgevoel en gaan we dan pas denken?

Het brein in onze darmen reageert sneller dan dat in ons hoofd omdat er geen denken in de weg zit. Het is puur gevoel, dat reageert op allerlei prikkels die ons lichaam oppikt. Het legt razendsnel verbanden en formuleert daar dan meteen een antwoord op, zoals bijvoorbeeld de waarschuwing dat er gevaar dreigt of net de zekerheid dat je een juiste keuze maakt wanneer je een huis binnenloopt en het meteen wilt kopen.

Soms komen er ook lichamelijke sensaties bij. Je voelt een spanning in je lijf, je begint te zweten of je voelt kriebels in je buik.

Wanneer onze hersenen daarna aan de slag gaan, komt ook het denken erbij, het rationele vermogen. En dan gaan we al die gevoelens soms gewoon gaan weg redeneren. Want we kunnen ze niet rationeel verklaren.

Moet ik dan eigenlijk luisteren naar dat buikgevoel of niet?

Of je dan ook luistert naar je buikgevoel, dat hangt af van de omstandigheden enerzijds en van jou als persoon anderzijds. Meestal is die eerste indruk juist. Ons zesde zintuig voelt namelijk dingen die we niet bewust waarnemen. Het is ons onderbewuste dat voelt, verwerkt, interpreteert en reageert. Als je van jezelf weet dat je hooggevoelig bent, dat je intuïtie jou zelden in de steek laat, en als er geen rationele argumenten zijn die je buikgevoel keihard tegenspreken, dan luister je dus beter ook naar dat tweede brein.

En er is zelfs meer

Wist je dat er zelfs nog een derde brein zit in je lichaam? Het situeert zich in jouw hart. Ook jouw hart denkt sneller dan je hersenen. Ook daar is een netwerk van neuronen dat jou waardevolle dingen vertelt. En ook bij die indrukken is het raadzaam om ze zeker niet zomaar te negeren. Wanneer je dus zegt: ‘Mijn hart vertelt me dat ik …’ dan is de kans heel groot dat wat erna komt ook klopt of dat dit inderdaad het beste is voor jouw welzijn.

Zou jij graag meer connectie maken met je intuïtie omdat je die connectie bent verloren?

Schrijf je dan in voor mijn online programma ZEN. In dat programma leer ik jou stap voor stap om de voortdurende stroom aan gedachten stil te leggen en weer contact te maken met je ware zelf.

Kijk hier voor meer informatie en contacteer me gerust via eveline@flowwithlife.be.

Ik help jou heel graag op die mooie weg naar een beter leven.